Fietsen is niet altijd even leuk. Het weer zit niet altijd mee, de fietsenrekken zitten vaak vol en voor je het weet is je fiets weer kapot of gestolen. Tim wil de fietsers dan ook graag verwennen, want de wereld wordt een stuk beter van fietsen, zo stelt onze lijsttrekker. In deze column legt hij uit waarom.

Een jaar of twee geleden ben ik van Utrecht naar Leuven gefietst met mijn vader. Het zijn de momenten waarop je meer dan ooit geniet van fietsen. Dwars door het landschap en de dorpen waar je anders nooit zou komen. Aan het eind van de dag is het wat afzien, maar het voordeel van naar België fietsen is dat je jezelf nadien kan belonen met een keur aan speciaalbiertjes. Uiteindelijk moesten mijn vader en ik weer terug naar Utrecht, waar ons na de pittoreske fietstocht weer een lichte reality check te wachten stond.

Via een stroom aan verkeerslichten, smalle fietspaden en enkele fietsfiles kwam ik weer thuis in Tuindorp. Na al die kilometers door het verlaten Vlaamse landschap was ik even vergeten hoe dat ook alweer was. Nu ga ik niet zeggen dat Utrecht als het verlaten Vlaamse landschap moet worden, maar echt verwend is de fietser in Utrecht niet. Als je dan eenmaal met enige moeite de binnenstad in bent gefietst, is het nog de kunst om je fiets ergens te parkeren. We komen in het Utrechtse centrum dan ook structureel duizenden fietsparkeerplekken tekort.

Het is zonde dat we de fietser niet meer verwennen, want fietsen is iets prachtigs! Neem nou drie grote problemen in de stad: gebrek aan ruimte, te veel uitstoot van CO2 en slechte gezondheid. De fiets is in alle gevallen het begin van de oplossing. Hij neemt minder ruimte in dan een auto, stoot niets uit en zorgt voor de broodnodige lichaamsbeweging.

Fietsen is een feestje, maar dan moet de gemeente wel de slingers ophangen. Laten we dus flink wat extra fietsparkeerplekken gaan bouwen in het centrum (en dan graag ook rekken waar je de fiets veilig met een kettingslot aan kan vastmaken). Vervolgens moeten de fietspaden breder worden en onnodige stoplichten worden uitgezet. Lekker snel van A naar B en makkelijk je fiets ergens kwijt kunnen, dat is het einddoel. Als fietser mag je tenslotte best een beetje worden verwend, je hebt het verdiend!